Onlangs, tijdens een training, kwam bij het bespreken van de kracht van taal een LinkedIn bericht ter sprake. Een leidinggevende deelde een vacature met de oproep: ‘Wie komt mijn team versterken?’

Eén van de deelnemers riep meteen heel stellig: ‘Ik zou me niet geroepen voelen te solliciteren. Het voelt alsof ik me dan mag gaan inzetten ter meerdere eer en glorie van deze leidinggevende'.

Reactie van een andere deelnemer: ‘Oh, die indruk kreeg ik helemaal niet. Mijn conclusie was vooral dat het huidige team blijkbaar niet functioneert en versterkt moet worden.’

Een derde deelnemer dacht: ‘Oh jee, zo'n leidinggevende die overal bovenop zit.’ en een volgende deelnemer vond het maar drukte om niks. ‘Prima oproep toch?’

Conclusie: één onschuldig zinnetje kan onbedoeld veel oproepen.

Dit is waar we in onze trainingen veel bij stilstaan. In het oefenen met elkaar worden onbedoelde effecten vaak direct duidelijk. Samen bespreken we dan wat in een bepaalde situatie beter zou passen, wat effectiever is. En... de eerste vraag is natuurlijk of het anders moet. Het is namelijk onmogelijk om altijd en overal te voorkomen dat iemand iets anders interpreteert dan jij bedoelt. Wat dan vooral telt, is: Hoe ga je om met onbedoeld opgeroepen weerstand? Hoe kun je een open gesprek aangaan en samen exploreren wat de een bedoelt en de ander ontvangt?  Ook daarvoor bieden we tools in onze training.

Vraag aan jou als lezer: Hoe zou jij de zin van de leidinggevende formuleren als je zoveel mogelijk mensen warm wilt maken om vooral wel te solliciteren?